ഏതോ ഒരു രാജ്യത്ത്
ദൂരെ എവിടെയോ
നരച്ച ഒരു ഫ്ലാറ്റിനുള്ളിൽ
ഏകാകിയായ സ്ത്രീ
വക്കുപൊട്ടിയ കുപ്പിയിൽ താമസിക്കുന്ന
ഒരു ചെടിയുമായി
എത്ര നേരമായി
ഇങ്ങനെ
നിലവിളിക്കുന്ന ചങ്ങാത്തം കൂടുന്നു...
തന്റെ ഇലകളാൽ തലോടി,
പച്ചയുടെ വെളിച്ചത്തിൽ നനച്ചുപുതപ്പിച്ച്,
ആ വിളറിയ ആത്മാവിനെ
കെട്ടുപോകാതെ കാത്തു,
അവസാനത്തെ ജീവനെയും
പ്രകൃതിയുടെ ആ കാവൽക്കാരൻ...
11 comments:
നല്ല വരികൾ.....
good
ചങ്ങാത്തം നല്ല കവിത. ആദ്യത്തെ രണ്ടു വരി ഒഴിവാക്കാമായിരുന്നു എന്ന് തോന്നി.
ചിത്രവും നന്നായി .
ജീവന്റെ പ്രതീക്ഷയാണ് പച്ചിലകളില്‍ തുടിക്കുന്നത് . വരികളും ചിത്രവും നന്നായിരിക്കുന്നു.
ആർദ്രം, സുന്ദരം.
നന്നായിരിക്കുന്നു. ഒരേ സമയം ഏകാകിയായ സ്ത്രീയുടെ അവസ്ഥയേയും ഒപ്പം അവള്‍ സംരക്ഷിക്കുന്ന ചെടിയിലൂടെ ജീവന്റെ കണത്തെയും പറ്റി ടച്ചിങ്ങ് ആയി എഴുതിയിരിക്കുന്നു.
നല്ല വരികൾ.....
നല്ല വരികൾ.....
നല്ല വരികൾ..
നല്ല വരികൾ..
ഇല കൊള്ളാം കേട്ടോ ആശംസകള്‍ നേരുന്നു ഈ കുഞ്ഞുമയില്‍പീലി
Post a Comment