ക്യാമറക്കണ്ണില്‍ ഒതുങ്ങാത്ത
നിന്റെ പ്രസാദം
എഡിറ്റിങ് ടേബിളില്‍ നിന്നും
പുറത്തുകടന്ന്
എന്റെ അകത്തേയ്ക്ക്
തുളുമ്പി...
കൂരിരുട്ടു കട്ട പിടിച്ച
ശൂന്യാകാശത്തിലേക്ക്
നിലാവിന്‍ കിണ്ണം
തട്ടിമറിച്ചിട്ട പോലെ...
വിരസമായ
ദിനങ്ങളുടെ മരുഭൂമിയില്‍
അത് നക്ഷത്രങ്ങള്‍
വിതച്ചു...
വെളിച്ചം വിളയുന്ന
ഈ പാ‍ടത്ത്
വെളിച്ചത്തിനെന്തു
വെളിച്ചം!
8 comments:
വെളിച്ചമുള്ള ഒരു കവിത:)
കൂരിരുട്ടു കട്ട പിടിച്ച
ശൂന്യാകാശത്തിലേക്ക്
നിലാവിന്‍ കിണ്ണം
തട്ടിമറിച്ചിട്ട പോലെ...
കവിതയുണ്ട്!
എഴുതിയതൊക്കെ വായിച്ചു...സുനിത,എല്ലാവരികളിലും നീയുണ്ട്, അതേ പഴയ നീ, ഒരു പഴയ ഹോസ്റ്റല്‍ രാത്രി ഓര്‍മ വരുന്നു...ഓര്‍ക്കാറുന്ണ്ട്..
"വെളിച്ചം വിളയുന്ന
ഈ പാ‍ടത്ത്
വെളിച്ചത്തിനെന്തു
വെളിച്ചം!"
നന്നായിരിക്കുന്നു,
കവിതയ്ക്ക് നല്ല വെളിച്ചമുണ്ട്!
good ...philosophic poems...
വെളിച്ചത്തിനെന്തുവെളിച്ചം !
ആദ്യമാണിവിടെ
എന്താണാവോ കാണാതെ പോയത്..
Post a Comment